குற்றங்களும், போலீஸ் விசாரணைகளும் என படத்துக்கு பெயர் வைத்திருக்கலாம். அப்படி ஒரு போலீஸ்கதை பற்றி தெரிந்துகொள்வோம். கருணாஸ் ஒரு கட்டிடதொழிலாளி ஆவார். இவரது மனைவி ரித்விகா பிரசவத்திற்காக மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்படுகிறார். இதையடுத்து குழந்தையை பெற்றுக் கொடுத்துவிட்டு ரித்விகா காணாமல் போகிறார். இதனால் கருணாஸ் காவல் நிலையத்தில் புகார் செய்கிறார். ஆனால் அந்த புகார் இழுத்தடிக்கப்படுகிறது. குழந்தையை கையில் வைத்துக் கொண்டு எனது மனைவியை கண்டுபிடித்துக் கொடுங்கள் என காவல்துறையினரிடம் கருணாஸ் கெஞ்சுகிறார். பின் காவல்துறையினர் விசாரணை நடத்திவிட்டு கருணாசை அழைத்து, “உன் மனைவி காதலருடன் ஓடிப் போய்விட்டாள்” என கூறுகின்றனர்.
எனினும் அதனை கருணாஸ் ஏற்க மறுத்து என் மனைவி அப்படிப்பட்டவள் இல்லை என்று கூறுகிறார். ஆகவே அவருடைய மனைவி என்ன ஆனார்..? என்பது மீதி கதையில் உள்ளது. இதற்கிடையில் கருணாசுக்கு குணச்சித்ர வேடம் ஆகும். நடிப்பாலும், உடல் மொழியாலும் ஏழை கட்டிட தொழிலாளி பச்சமுத்துவாகவே அவர் மாறி இருக்கிறார். மனைவியை காணவில்லை என காவல்துறையினரிடம் கண்கலங்கியபடி புகார் கொடுக்கும்போதும் சரி, முதலமைச்சர் செல்லில் புகார் கொடுத்ததற்காக அந்த முரட்டு போலீசிடம் அடி வாங்கும்போதும் சரி, கருணாஸ் படம் பார்ப்பவர்களின் ஒட்டுமொத்த அனுதாபத்தையும் சம்பாதிக்கிறார். ரித்விகாவுக்கும், இனியாவுக்கும் அதிகமான வேலை இல்லை. படத்தின் ஆரம்பம் மற்றும் முடிவில் வந்து போகிறார்கள்.
கெட்ட காவல்துறையினருக்கு மத்தியில் ஒரு நல்ல போலீஸ் ஏட்டுவாக அருண் பாண்டியன். அதேபோபோன்று உமா ரியாஸ்கான் உதவி போலீஸ் கமிஷனராக பயமுறுத்துகிறார். முரட்டு காவல்துறை அதிகாரி வேடத்தில், பாகுபலி பிரபாகர் கச்சிதமாக பொருந்தி இருக்கிறார். இதற்கு ஸ்ரீகாந்த் தேவா இசையமைத்து இருக்கிறார். அந்த தாலாட்டு பாடல், சுகமான ராகம் ஆகும். இதனால் எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும் கேட்கலாம். ராம்நாத் பழனிகுமார் டிரைக்டு செய்திருக்கிறார். “பிளாஷ் பேக்” காட்சிகளை மேலும் தெளிவாக படமாக்கி இருக்கலாம். போலீஸ் நினைத்தால் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் எனும் கருத்தை ஊர்ஜிதம் செய்திருக்கிறது “ஆதார்”.