இந்தியாவில் 1992ம் ஆண்டு குறுகிய சேவை ஆணையத்தின் மூலம் மருத்துவத்துறை அல்லாத துறைகளில் பணியாற்றுவதற்காக இந்திய ராணுவத்தில் முதல் முதலாக பெண்கள் பணியமர்த்தப்பட்டனர். அதன் பிறகு இந்த நாட்டின் பெண்களுக்கு இந்தியாவின் பாதுகாப்புத்துறையில் சரியான இடத்தைக் கொடுப்பதற்கான உறுதியான நிலைப்பாட்டை எடுப்பதற்கு 30 ஆண்டுகாலம் பிடித்திருக்கிறது. போரில் பங்கேற்பது உள்ளிட்ட ராணுவத்தின் எந்த ஒரு பிரிவின் பணியிலும் சேருவதற்கு பெண்களுக்கு இடம் அளிக்க கூடிய வகையில், தொடர்ந்து இந்திய ராணுவத்தில் நிரந்தர ஆணையத்தையும், தேசிய பாதுகாப்பு அகாதாமியின் நுழைவாயிலையும் திறப்பதற்கு உச்ச நீதிமன்றம் கடந்த ஆண்டு உத்தரவிட்டது. பாதுகாப்புப்படையில் கடந்த 30 ஆண்டுகளாக பெண் அதிகாரிகளின் எண்ணிக்கையானது பரிதாபமான நிலையில் தொடர்ந்து குறைவாகவே உள்ளது.2008ம் ஆண்டில் இருந்து கல்வி, சட்டம் சார்ந்த படைப்பிரிவுகள் மற்றும் 2020ம் ஆண்டில் போர் சாராத மேலும் 8 பிரிவுகளில் நிரந்தர பணியிடங்களில் பெண் அதிகாரிகள் நியமிக்கப்பட்ட போதிலும் கூட இந்த எண்ணிக்கை குறைவாகவே இருந்தது.
அதனை தொடர்ந்து கடந்த 2020ம் ஆண்டு இந்திய ராணுவத்தில் பெண் அதிகாரிகளின் எண்ணிகையானது வெறும் 3% இருந்தது. இதனை அமெரிக்காவுடன் ஒப்பிடும் போது அங்கு 16% பெண்களும், பிரான்சில் 15% பெண்களும், ரஷ்யா மற்றும் இங்கிலாந்து ஆகிய 2 நாடுகளிலும் தலா 10% பெண்களும் அந்தந்த நாடுகளின் பாதுகாப்புப்படைகளில் பணியாற்றுகின்றனர் என்பது தெரியவந்துள்ளது. இந்த தொடக்கமானது இந்திய ராணுவத்தில் நீண்டகாலமாக நிலவிவரும் அதிகாரிகள் பற்றாக்குறைக்கு தீர்வு காண்பதாக அமையும். இதுகுறித்து கடந்த ஆண்டு மத்திய பாதுகாப்புத்துறை இணை அமைச்சர் கூறியது, ராணுவத்தில் 7,476 அதிகாரிகள் பணியிடங்கள் பற்றாக்குறை நிலவுகிறது என்று கூறினார். ராணுவத்தில் விரும்பி சேரும் திறன், தகுதிகள் வாய்ந்த இளைஞர்கள் எண்ணிக்கை குறைந்ததே இதற்கு முக்கியமான காரணமாக கருதப்படுகிறது. ராணுவ அதிகாரிகளின் மகன்கள் முன்பெல்லாம் தங்கள் தந்தையைப் போலவே ராணுவத்தில் பணியாற்ற விரும்பினர். ஆனால், இப்போது அதுபோன்ற சூழல் இல்லை. கடந்த சில பத்தாண்டுகளாகவே பெருநிறுவனங்களின் உலகை நோக்கியே அவர்கள் ஈர்க்கப்படுகின்றனர்.
தற்போது ராணுவ அதிகாரிகளின் மகள்கள் தாங்களாக முன்வந்து ராணுவத்தின் நிரந்தர பணிகளில் குறிப்பாக போர் பிரிவுகளில் சேர விரும்புகின்றனர். பல தலைமுறைகளாக இந்திய குடும்பங்களின் வாரிசுகள் ஆயுதப் படைகளில் சேர்க்கப்படுகின்றனர் என்ற இந்த பாரம்பர்யம் எப்போதுமே உள்ளது என்ற நிலையை இது ராணுவத்துக்கு திரும்பவும் கொண்டு வந்திருக்கிறது. ராணுவத்தில் பெண்களுக்கு மரியாதை அளிக்கும் ஆண்கள் இருக்கின்றனர் என்றுஅடிக்கடி கூறப்படுகிறது. பெண்கள் முன்னெடுத்துச் செல்லும் இந்த ஒளியானது ஆணாதிக்கத்துக்கு எதிராக போர் புரிவதற்கு, உதவும். இதனையடுத்து ஆண் அதிகாரிகளுக்கு இணையாக பெண் அதிகாரிகளும் உத்தரவு கட்டுப்பாடு பதவி நிலைகளை பெற வேண்டும் என்று 2020ம் ஆண்டு பிப்ரவரியில் உச்ச நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. இது செயல்முறை ரீதியாக, நடைமுறை ரீதியாக, கலாசார ரீதியான பிரச்னைகளை உருவாக்கும் என்பதால் இதற்கு அனுமதிக்க முடியாது என்று ராணுவம் கூறியதை உச்ச நீதிமன்றம் ஏற்க மறுத்து விட்டது. இப்படியான விவாதக் கூற்றின்படி பெண் அதிகாரிகளுக்கான கட்டளைப் பணிகளை மறுப்பது என்பது பாரபட்சமானது என்றும், திரும்ப, திரும்ப தங்களது கருத்துக்கு ராணுவம் வலுவூட்ட முயற்சிப்பதாகவும் உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது.
இருப்பினும், போர்ப் படைக்குள் நுழைய, அவர்கள் தங்களின் மன தடைகளை எதிர்த்துப் போராட வேண்டியிருக்கலாம். தேசிய ராணுவ அகதாமியில் ஜனவரி மாதம் நடைபெற்ற அணிவகுப்பு ஆய்வின்போது பேசிய ராணுவ தளபதி எம்.எம்.நரவானேவின் வார்த்தைகள் நம்பிக்கை ஒளிக்கீற்றை ஏற்படுத்துகின்றன. அதாவது, ராணுவத்தில் பாலின சமன்பாடு நிலவும் வகையில் எடுக்கப்பட்ட முடிவினை அவர் வரவேற்றுள்ளார். மேலும் இளைஞர்களை விடவும் இளம் பெண்கள் அதிக விண்ணப்பம் செய்வார்கள் என்று எதிர்பார்க்கிறேன். இங்கு இன்று நான் நிற்கும் இந்த இடத்தில் இன்னும் 40 ஆண்டுகளுக்குள் பெண்கள் நிற்பார்கள் என்று கூறினார். இப்போதில் இருந்து 40 ஆண்டுகளுக்குள் நம்மில் யாரேனும் இருப்போமா என்று தெரியவில்லை. நான் ஒரு நிலையான ராணுவ குழந்தை என்ற வகையில், இன்னும் 4 ஆண்டுகளுக்குள் தேசிய ராணுவ அகதாமியில் குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான பெண் போர் வீரர்கள், அவர்களின் கண்களில் ஒரு பிரகாசத்துடனும், அவர்களின் துள்ளலான வீரநடையுடனும், மற்றும் அவர்களின் தோள்களில் நவீன துப்பாக்கிகளுடனும் ஆண் வீரர்களுக்கு இணையாக அணிவகுப்பில் இடம் பெறுவார்கள் என்பதை மகிழ்ச்சியோடு காணமுடியும்.